بررسی آسیب dna (ژنوکسیسیتی) ناشی از به کارگیری نانو ذرات پلی اتیلن ایمین به عنوان وکتور غیرویروسی در ژن درمانی سرطان با استفاده از روش comet assay
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان خراسان رضوی - دانشکده علوم پایه
- نویسنده لیلا غلامی
- استاد راهنما رضا کاظمی اسکویی مسعود صالح مقدم
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1390
چکیده
یک جایگزین ایمن برای سیستم های ژن درمانی با حامل ویروسی، استفاده از ناقل های غیرویروسی می باشد. گرچه پلی اتیلن ایمین به عنوان یکی از بهترین حامل های ژنی در سیستم غیرویروسی شناخته شده است. اما نگرانی ها ناشی از سمی بودن این پلیمر کاتیونی یکی از چالش هایی است که استفاده از این حامل ها را دچار مشکل ساخته است. هدف این مطالعه بررسی و تعیین میزان سمیت و آسیب dna ناشی از سه نوع پلیمر pei شاخه دار با اوزان مولکولی1800دالتون، 25 و750کیلو دالتون می باشد.به این منظور سلولهای n2aدر محیط dmem حاوی 10 % fcs کشت داده شدند، سپس سلولها تحت تاثیر نسبت های مختلفی از پلیمر و dna پلاسمیدی به مدت 24 ساعت قرار گرفتند. برای تعیین میزان سمیت و آسیب dna ژنومی ناشی از این نانو ذرات پلیمری به ترتیب از تست mttو کامت قلیایی استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده سمیت و آسیب dna در سلولهای n2a که تحت تاثیرنسبت های مختلف پلیمر و dna پلاسمیدی (پلی پلکس) قرار گرفته اند در نسبت 2 و 4 مشاهده شد. در حالیکه در نسبت های کمتر مانندc/p1 در هیچ کدام از اوزان مولکولی آسیب قابل توجهی مشاهده نگردید. با افزایش میزان نسبت پلی پلکس (نسبت های 6 و8) میزان آسیب و سمیت بالا رفته و نکروز می تواند مکانیسم اصلی ایجاد سمیت در نسبت های بالا باشد. بنابراین می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که بین میزان آسیب dna ژنومی و سمیت با میزان غلظت نانوذرات پلیمری رابطه مستقیم وجود دارد. همچنین یافته های ما نشان می دهد که با بالا رفتن غلظت الگوی آسیب از آپوپتوز به نکروز تبدیل می گردد.
منابع مشابه
بررسی آسیب شبکه آندوپلاسمی ناشی از به کارگیری پلی اتیلن ایمین به عنوان یک وکتور غیر ویروسی
ژن درمانی در سال های اخیر به عنوان یک ابزار توجه زیادی را در علم پزشکی به خود جلب کرده است. امروزه دو گروه از وکتورهای رایج در ژن درمانی وجود دارند: وکتورهای ویروسی و وکتورهای غیر ویروسی. وکتورهای ویروسی کارایی بالایی در انتقال ژن دارند اما به دلیل تحریکات سیستم ایمنی و سمیت، نقش آنها در انتقال ژن محدود شده است. سیستم های انتقال ژن غیر ویروسی، یکی از جایگزین های سیستم های ویروسی هستند که به ویژ...
بررسی پلی مورفیسم Pro198Leu ژن GPX1 به عنوان فاکتور خطر در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال
زمینه: استرس اکسیداتیو شرایطی است که در آن تعادل بین گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) و آنتی‌اکسیدان‌ها مختل می‌شود. گلوتاتیون پراکسیداز 1 (GPX-1)، به عنوان یک آنزیم آنتی اکسیدان ROS را طی یک فرایند متوالی از میان می‌برد. یکی از پلی‌مورفیسم‌های عملکردی ژن GPX1، پلی‌مورفیسم Pro198Leu می‌باشد. هدف از این مطالعه، ارزیابی ارتباط پلی‌مورفیسم Pro198Leu ژن GPX-1 با سرطان کولورکتال می‌باشد. مواد و روش‌ها: د...
متن کاملتهیه و ارزیابی نانوحامل های پلیمری حاصل از اتصال پلی اتیلن ایمین به پلی ال لیزین با استفاده از لینکر 10 کربنه به منظور انتقال ژن به سلول یوکاریوتی
Background & Aim: A lack of efficient gene-delivery carriers has always been the biggest challenge in gene therapy. Polyethylenimine (PEI) and poly (L-lysine) (PLL) are the most studied non-viral gene carriers. The purpose of this study is to prepare new nano-carriers, by conjugating these two polymers via 10 carbon linkers (10-bromodecanoic acid), in order to take advantage of them and compens...
متن کاملشناسایی لیپوکالین 2 با استفاده از نانو ذرات طلا در سرم بیماران مبتلا به سرطان پروستات
زمینه و هدف: طبق آخرین آمار منتشر شده در سال 2012، سرطان پروستات سومین سرطان شایع در ایران است و نرخ مرگ و میر آن حدود 7 نفر در هر 100000 نفر است. به طور کلی نتایج حاکی از آن است که Lipocalin-2 نقش مهمی در پیشرفت سرطان پروستات با تنظیم Metalloproteinase 9 و Metalloproteinase 2 دارد و به عنوان یک انکوپروتئین موثر در تکثیر و تهاجم سرطان پروستات شناخته شده است. در این مطالعه از توانایی نانو ذرات ط...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان خراسان رضوی - دانشکده علوم پایه
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023